Ukoliko dođe do zastoja u napredovanju porođaja, koji je izazvan neefikasnim materičnim kontrakcijama, akušer može predložiti stimulaciju, a postoje dvije metode na koji način se ona može primijeniti.

Među informacijama i savjetima za trudnice, objavljenim na sajtu Kliničkog centra, nalazi se i sve ono što bi budući roditelji trebalo da znaju o stimulaciji porođaja.

Najčešće se sprovodi primjenom sintetičkog lijeka koji je sličan prirodnom hormonu oksitocinu koji se daje u intravenskoj infuziji i dovodi do povećanja učestalosti i snage materičnih kontrakcija. Primjena ovog lijeka je uglavnom bezbjedna, ali nekada može doći i do neželjenih ishoda kao što su:

– Suviše jake i učestale materične kontrakcije koje mogu negativno uticati na snadbijevanje ploda kiseonikom i zahtijevati hitan porođaj;

– Izuzetno mali rizik od rupture (prsnuća) materice koji je najčešće praćen spoljašnjim i/ili unutrašnjim krvarenjem, koje može zahtijevati transfuziju krvi i/ili operaciju odstranjivanja materice, zatim ugroženost ili smrt ploda.

Drugi metod koji se koristi za stimulaciju porođaja je hirurški metod prokidanja vodenjaka – amniotomija. Riječ je o bezbolnoj proceduri sličnoj akušerskom pregledu, pri kojoj se koristi poseban instrument za “probijanje” plodovih ovojaka. Mogući rizici vezani za ovu proceduru uključuju:

– Povećan rizik od infekcije;

– Ispadanje (prolaps) pupčane vrpce koje najčešće zahtijeva hitan carski rez;

– Vaginalno krvarenje  koje se javlja u rijetkim slučajevima nepravilnih formi posteljice praćenih tzv. prednjačećim krvnim sudovima.

Obje metode (stimulacija porođaja ljekovima i/ili amniotomija) se veoma često koriste i zahtijevaju intenzivniji nadzor majke i ploda, uključujući praćenje materičnih kontrakcija i srčane akcije ploda pomoću kardiotiografije (CTG).

Izvor: KCCG