PIŠE: dr Vjera Janković, PZU Doktorica Mica

Zapaljenje sinusa je čest problem u ovom jesenjem periodu. Krivci za to su najčešće virusne, ali i bakterijske infekcije gornjih respiratornih puteva. Sinuzitis kod djece se razlikuje od onih kod odraslih.

Paranazalne šupljine tj. sinusi nisu razvijeni odmah na rođenju, i negdje do uzrasta oko 6 godina skoro da i ne prave problem. Dakle, sinuzitis je češći kod školske djece.

U prilog virusnoj etiologiji ide odsustvo temperature ili je ona blago povišena, iz nosa izlazi bistri -„vodeni“ sekret, prisutna je glavobolja u čeonom predjelu, a u krvnoj slici broj leukocita je obično niži ili normalan. Zato se na početku ovakve kliničke slike ne uključuje antibiotik, već je terapija simptomatska – kapi za nos i brufen koji se daje čak 3x dnevno jer smanjuje znake upale, otok sluznice i otklanja bol.

Jako bitno je da se na vrijeme otpuši nos jer je upravo zapušen nos saveznik sinuzitisu. Razlog je jednostavan – nema „oticanja“ sekreta iz nosa, pa se sluzavi sekret nakuplja i u sinusnim šupljinama i onda je zapaljenje sinusa lako, jer važi pravilo: “gdje je zastoj, tu je infekcija“.

Antibiotik se daje onda kada  postoji „osnovana sumnja“ da je prisutna bakterijska infekcija. Obično se tada vidi gnojni sekret koji se sliva iz sinusa niz grlo, dijete je blijedo, ima povišenu temperaturu i glavobolja je sve jača. Leukociti u krvnoj slici su povišeni.

Odluka o započinjanju antibiotske terapije nije,i ne treba da bude laka. Pucanje u prazno jakim antibioticima je veoma opasno jer dovodi do otpornosti bakterija. S druge stane, kada je sinuzitis virusni, nema potrebe da se daju antibiotici jer oni ne mogu da „ubiju“ viruse.

Pokazalo se da bar dvije trećine djece koja imaju prvu epizodu sinuzitisa sama pobijede bolest – bez antibiotika. Sigurno bi ovaj procenat bio veći kada se ne bi žurilo sa antibiotskom terapijom.