Povodom Međunarodne sedmice poštovanja porođaja objavljujemo priču o načinima regulisanja porođaja u Holandiji, zemlji u kojoj osnovu porodiljstva čini filozofija koju dijele svi slojevi društva, a to je da je porođaj sasvim normalan ljudski proces osim u slučaju komplikacija.

Ovo detaljno iskustvo koje je opisivala jedna holandska babica, preuzimamo sa sajta hrvatskog udruženja roditelja u akciji, Roda.

Holandija ima oko 15 miliona stanovnika. Oko hiljadu i po babica vodi brigu o normalnim porođajima. Od tog broja njih 85 odsto radi na univerzitetskim klinikama, većinom kao mentori budućim babicama ili doktorima. Neke babice specijalizirale su njegu rizičnih trudnoća i porođaja i usko sarađuju sa medicinskim osobljem koje se porađa žene. Trenutno se 34 do 35 odsto svih porođaja u Holandiji završi kod kuće.

Najvažnija prednost cijelog sistema upravo su propratne pojave: krajnje smanjenje nepotrebnih intervencija. Učestalost carskog reza na nacionalnom nivou povećana je s 8,5% u 1993. na 9,5% u 1997. Godine 2000. porasla je do 12%. U poređenju s ostalim zapadnim zemljama, ta učestalost je još niska.

Upotreba forcepsa i vakuuma pri porođaju nijesu se mijenjale do 1999. godine. Tada su porasle, vjerovatno uslijed nedovoljnog broja babica! Učestalost epiduralne analgezije još je vrlo niska (7% u čemu su uključeni i carski rezovi), a nizak je i udio indukcija.

Ključna riječ holanskog porodiljstva je screening (dubinska analiza, provjera, selekcija). Provjeravaju do besvjesti! Vrše selekciju čak i između normalne i nenormalne boli. Ukoliko nekome treba sredstvo za ublažavanje boli – izdvajaju se kao patologija, ne normalan slučaj! Holandske babice sa sobom ne nose “gas and air” na porođaje. To nikada nije bilo uvedeno u upotrebu u Holandiji. Gas and air ili Entonox je sredstvo za ublažavanje boli koji je u čestoj upotrebi npr. u Velikoj Britaniji i može se koristiti pri porođaju kod kuće. Radi se o plinu dušikovom dioksidu koji se na engleskom obično naziva “laughing gas”.

U Holandiji na području porodiljstva rade dvije struke. Doktoi opšte prakse upravo se povlače. Ostaju babice, koje su odgovorne za prenatalni screening i normalan porođaj i medicinsko osoblje koje je odgovorno za patologiju.

Babice tokom trudnoće oko 20% žena upućuje se doktorima. Najčešći razlozi za upućivanje su visok krvni pritisak, prenošenje, karlični porođaj, višestruka trudnoća, prerani porođaj, intrauterini zastoj u rastu i krvarenje. Najčešći razlozi za upućivanje u bolnicu tokom već započetog poroda su: nenapredovanje u drugoj fazi porođaja, slab napredak u prvoj fazi porođaja, mekonijska plodna voda i nepostojanje trudova kad je vodenjak davno pukao.

Danas se događa da babice tokom porođaja prerano upućuju porodilju u bolnicu jer su preopterećene poslom. Babica prima jednaku platu bez obzira je li porođaj dovršen u bolnici pa zbog toga nema finansijskog razloga da se duže čeka.

Konsultacije se vode na zajedničkoj osnovi i doktor će često trudnicu uputiti nazad babici s određenim savjetom ili preporukom. Ovakva saradnja podstiče dijalog i omogućuje bolji rad i doktora I babica. Niko od njih nije u poziciji da monopolizuje pa između bolnica i nezavisnih babica postoji zdravo suparništvo. Same bolnice teže tome da budu ustanove prijateljski nastrojene prema ženi.

Pages: 1 2