Mjesečna članarina za sportiste mlađe od 16 godina u sportskim organizacijama koje se na bilo koji način sufinansiraju iz budžeta države odnosno opštine ne može biti veća od šest odsto prosječne mjesečne neto zarade u Crnoj Gori u prethodnoj godini što trenutno iznosi oko 30 eura, definisano je novim Zakonom o sportu.
Ovo važi i za sportske organizacije koje se sufinansiraju iz budžeta privrednog društva čiji je osnivač država, odnosno opština.
Prosječna mjesečna neto zarada u Crnoj Gori u 2017. godini svakog mjeseca iznosila je nešto više od 500 eura.
Ministarstvo sporta nedavno je objavilo [download id=”72121″]
Novim Zakonom je predviđeno vođenje sistema dječjeg sporta odnosno sprovođenja javnog poziva sportskim klubovima za sufinansiranje članarina za djecu, u cilju uključivanja što većeg broja djece u sportske aktivnosti.
„U tom kontekstu sufinansiraćemo bazične sportove koji su ključni za pravilan razvoj djeteta, imajući u vidu njihovu zastupljenost, masovnost i tradiciju“, najavio je ministar sporta Janović.
Benefiti navedenog sistema biće, kako je rekao, višestruki, s obzirom na to da su klupske članarine za djecu veliko opterećenje za budžet roditelja, naročito u slučajevima gdje se više djece iz jedne porodice bavi sportom.
Vlada će, tim vidom subvencioniranja, kako je dodao, ne samo podstaći što veći broj djece da se bave sportom, već će i finansijski podržati sportske klubove.
Bravo za ministra, konacno se neko i toga sjetio a
Ja kada sam bila dijete, a to nije bilo baš mnogo davno :), postojale su školske sekcije (rukomet, odbojka, košarka, atletika, fudbal). Nastavnici fizičkog vaspitanja su se itekako trudili i usmjeravali djecu da se bave sportom. Organizovana su takmičenja na opštinskom i republičkom nivou. Nažalost, danas djeci na časovima fizičkog bude, u najboljem slučaju, data lopta pa neka se sami snalaze. Naravno, ima izuzetaka, nastavnika koji sigurno i dalje insistiraju na donošenju opreme i koji sprovode program. Ali gdje nestadoše ove vannastavne sekcije? Zašto više nema motivacije u vidu školskih takmičenja? Sport, da bi se izrodili talenti, mora se omasoviti. Tačno je da danas postoji veliki broj privatnih školica i klubova. Da li možda neko provjerava stručnost lica koja nam “treniraju“ djecu? Ne bih baš rekla. Da li su uslovi u tim školicama zadovoljavajući? SIgurno da u nekima jeste, ali kolika je brojnost djece u pojedinim školicama i kako je moguće išta odraditi sa tolikim brojem djece! Bojim se da korist od toga imaju samo vlasnici školica. Rekla bih da je, nažalost, postalo važno da se dijete povede na trening da bi se “uhvatilo vazduha“ nekih sat vremena. Pohvalno je ograničiti visinu ovih članarina, možda čak i više od predložene cifre s obzirom na platežnu moć većine građana, ali isto tako smatram da je neophodno da se u školama opet počne sprovoditi plan i program, da se opet organizuju školska takmičenja, da se djeca sklone od mobilnih telefona i tableta i počnu baviti sportom.
Razumijem li dobro: ako upišeš dijete na neki sport, platićeš do 30 eura mjesečno. Ako je to tako, ne vidim nikakvu promjenu.
Tako je Ivana
Lako cu ja za placanje,kad je takmicenje uvijek bilo namjesteno .Kako sad tako i prije 10 g .Pa nagrade nose ne najbolji no najgori ,bez kondicije,sa dopingom.