Život porodice se tokom vremena odvija kroz specifične faze razvoja koje se zovu životni ciklus porodice. Svaka faza razvoja porodičnog sistema ima svoje zadatke i izazove koje porodica treba da riješi i zadovolji kako bi funkcionalno prešla u narednu fazu životnog ciklusa. Ti zadaci i izazovi se mogu nazvati I razvojne krize. Baš kao i razvojne krize kod individualnih životnih ciklusa (Jung, Erikson, Biler), tako i u porodici, njihovim prevazilaženjem postiže se ravnoteža i prelazi se spiralno na novi, viši nivo funkcionisanja.
Prije nego što se navedu faze životnog ciklusa porodice, bitno je napomenuti ono što je važeće za sve njih. Svaka faza testira funkcionalnost porodice. Po završetku jedne životne faze dolazi do destabilizacije sistema. Da bi se prešlo u narednu fazu, pred porodicu se stavlja zahtjev za promjenom, prilagođavanjem i mijenjanjem strukture i organizacije u odnosu na njene potrebe, potrebe svakog člana posebno, a i potrebe okoline. Mijenjaju se uloge, odnosi, pravila, preispituju granice i uvjerenja. Formulišu se novi prioriteti, stvaraju novi obrasci ponašanja, vrši rebalans snaga zajedništva i individualnosti – sve to u cilju postizanja ponovne stabilnosti porodice. Kada porodica zna u kom se životnom ciklusu nalazi, to joj nudi mogućnost da se svjesno uhvati u koštac sa problemima koji se javljaju, adekvatnije i lakše prevaziđe izazove i krize, a samim tim i da kvalitetnije živi.
Faze životnog ciklusa porodice su:
- Zasnivanje partnerske relacije
- Porodica sa malim djetetom
- Porodica sa predškolskim djetetom
- Porodica sa školskim djetetom
- Porodica sa adolescentom
- Porodica iz koje odlaze djeca
- Postroditeljska porodica
- Porodica koja stari
Neki autori još navode kao faze životnog ciklusa porodice Mlada nezavisna osoba i Razvod.
