FORUM

A A A

Topic RSS

Blizanacka trudnoca i TTTS

03/06/2013
11:37 am

Di U

Novajlij(k)a

Guests

Members

Forum Posts: 3

Member Since:
03/08/2011

Offline

Nisam pronasla nijedan post o medjublizanackoj transfuziji pa sam rijesila da otvorim jedan. Nazalost, zbog TTTS-a sam izgubila jednu bebu u sestom mjesecu trudnoce. Znam da se u Crnoj Gori ne lijeci i da doktori uglavnom ne znaju nista o ovome. Ja sam isla u Njemacku na operaciju laserom pa sam sacuvala jednu bebu. da li jos neko ima iskustva sa TTTS-om?

03/06/2013
11:41 am

Di U

Novajlij(k)a

Guests

Members

Forum Posts: 3

Member Since:
03/08/2011

Offline

Sindrom međublizanačke transfuzije (TTTS) – je ozbiljna komplikacija koja se javlja pri višeplodnoj jednojajčanoj trudnoći u kojoj plodovi imaju jednu zajedničku posteljicu. Ovaj sindrom izaziva disproporciju u krvotoku blizanaca. TTTS se javlja u oko 15% svih monozigotnih (jednojajčanih) višeplodnih trudnoća.

Bez liječenja, bolest je vezana sa povišenim rizikom smrtnosti (oko 80 %) i invalidnosti plodova.

Zahvaljujući zajedničkoj posteljici, krvotoci plodova mogu da se povežu. Uprkos činjenici da svaki plod koristi svoj dio placente, na njoj mogu da se pojave abnormalni krvni sudovi (anastomoze ) koji će povezati krvotoke, te će krv preko njih preticati od jednog ploda do drugog izazivajući tako disproporciju u obimu krvi. U zavisnosti od pravca kretanja krvi, jedan od plodova postaje “davalac” a drugi “primalac”.

Kod pojave TTTS-a, glavnu ulogu igraju “duboke” arteriovenske anastomoze, koje se ne nalaze na površini već dublje u posteljici, posle toga kada površinski krvni sudovi “zarone” u dubinu posteljice.
Oticanje krvi od “davaoca” umanjuje njegov ukupan obim cirkulirajuće krvi, dovodi do hipoksije tkiva, intrauterinog zastoj rasta, smanjene proizvodnje urina koja je vezana sa oštećenjem bubrega i kao posljedica toga dolazi do – oligohidramniona tj. manjka plodove vode koje ometa normalno sazrijevanje pluća. Volumen krvi “primaoca” se naglo povećava, što povećava opterećenje na srce i bubrege, i rezultira uvecanjem obima plodove vode (plihidramnion) i zastojem u radu srca.

Pri pojavi TTTS-a do 26. nedelje plodovi uglavnom stradaju ili se radjaju sa ozbiljnim zdravstvenim problemima ukoliko se ne pristupi adekvatnom liječenju. U slučaju pojave sindroma posle 26. nedelje trudnoće plodovi uglavnom preživljavaju i imaju velike šanse da izbjegnu invalidnost.

TTTS se dijeli na 5 faza (Quintero et al., Staging of twin-twin transfusion syndrome. JPerinatol. 1999;19(8 Pt 1):550-5):

1. U prvoj fazi kod “primaoca” se pojavljuje višak plodove vode (polihidramnion), a kod “davaoca” manjak plodove vode (oligohidramnion);
2. U sledećoj, drugoj, fazi bolesti otsustvuje punjenje mokraćnog mjehura kod “davaoca”;
3. U trećoj fazi TTTS-a dolazi do kardiovaskularnih promjena koje se mogu jasno uočiti po patološkom nalazu doplera pupčane arterije i venskog protoka;
4. U četvrtoj fazi se razvija fetalni hidrops (akumulacija tečnosti u tjelesnim šupljinama);
5. Petu fazu karakteriše intrauterina smrt ploda.

Patogenim znacima teškog oblika TTTS-a služi: prisustvo velike mokraćne bešike i polihidramniona kod ploda “primaoca” u poređenju sa izraženim manjkom plodove vode i “otsustvom” mokraćne bešike kod ploda “davaoca”, kod koga je takođe karakteristično smanjenje pokreta zbog manjka plodove vode.

U toku mnogih godina radilo se na istraživanjima efektivnosti različitih tipova liječenja. Ni jedna iz predloženih terapijskih metoda (strogo ležanje, proteinski kokteli, aspirin i sl.) nije dala statistički značajne rezultate. Zbog toga se razmatraju isključivo hirurške intervencije .
Otsustvo liječenja, dovodi do praktično 100 % – tne smrtnosti jednog ili oba ploda. Izuzetak su oni retki slučajevi koji se nalaze na prvoj fazi TTTS-a posle 22. nedelje trudnoće (kod njih je smrtnost procentualno nešto niža).