Draga drsara,

mi smo ostavili matične ćelije u najstarijoj banci mat.ćelija u Njemačkoj, preko Bio Save-a. Upravo smo čitali da su stručnjaci iz laboratorije Vita 34, dopremili krv za transplataciju matičnih ćelija. Dakle, u pitanju je 25 uspješna primjena matičnih ćelija sačuvanih u Viti 34. Pacijenti se nisu gušili i daleko od toga da su imali neku alergijsku reakciju. U pitanju su podaci koji su javni i do njih se može doći na adresi http://www.facebook.com/vita34.

Nije nam jasno kako može biti loše ako se čuva kompletna krv, jer se u njoj nalaze veliki broj mladih i dragocjenih ćelija. Zar ne treba svo to blago sačuvati ? Kako je logično da je bolje bacati dragocjeno blago i izdvojiti samo jedne ćelije od tolikog mnoštva njih. Ja tu nemam dileme !

Moj iskren savjet je svim roditeljima da slobodno kontaktiraju stručnjake u Vitu, što smo i mi uradili. Kontakt možete naći na netu.

Draga ivana 10,

Iz ovog sto ste gore napisali vidim da ste laik sto se medicine tice (za marketing vec imate potencijala ) i to je ok, ali ste se ipak odvazili da pisete o cuvanju i primjeni maticnih celija kao da je to oblast koju dobro poznajete i razumijete. Zato Vas molim da, kada sledeci put budete pisali ili pricali na ovu temu, imate na umu da se radi o jednoj jako vaznoj stvari (grani medicine), koja sjutra moze da spasi neciji zivot, ili isto tako da ga ugrozi pri nepravilnoj primjeni.

Ukljucila sam se na ovaj forum iz razloga sto sam pozeljela da, makar na ovaj nacin, podstaknem roditelje da pocnu ozbiljno da razmisljaju o cuvanju maticnih celija svoje bebe.

Nije Vam jasno kako moze biti lose ako se cuva kompletna krv? Pokusacu, sto jednostavnije, to da pojasnim i Vama i ostalim roditeljima koji ovo budu citali.

Pregledom strucne naucne medicinske literature od 2007.godine do danas, moze se vidjeti da su mnoga strucna istrazivanja pokazala da se “ciscenjem”, a u stvari odvajanjem maticnih celija iz uzorka krvi, izoluju sve realno upotrebljive celije koje bi se mogle upotrijebiti u terapijama koje su bezbijedne(!!!), i koje imaju mogucnost da se umnozavaju, jer se na taj nacin uklone eritrociti koji izazivaju nezeljene reakcije kao sto su alergijske, respiratorne i kardiovaskularne (dakle, mogu se javiti sve ove reakcije kao i kod transfuzije krvi, a narocito su izrazene kod pacijenata kojima se daje terapija maticnim celijama jer su to pacijenti koji vec boluju od neke teske bolesti tj. imunokompromitovani su), kao i celije CD37+ koje su tetraspaninske molekule i nalaze se na zrelim transformisanim B celijama, sto znaci da ovi NISU maticne celije; da bi dalje objasnili: uloga ove molekule je da vrsi medijaciju apoptoze- nesto sto je bolje poznato kao prirodna i programirana celijska smrt. USSC- ove celije nemaju aplikacija u klinickoj praksi, pogotovo uzimajuci u obzir da je tako mali broj celija (2%), te da je ekspanzija jedina opcija- a tokom procesa ekspanzije (celijskog umnozavanja) ove celije su pokazale visoku nestabilnost genetskog materijala, bas kao i embrionalne iPS maticne celije- sto dovodi do visokog tumorogenog potencijala. VSEL- celije bi se mogle izolovati iz krvi pupcane vrpce u teoriji. U strucnom, naucnom svijetu vodi se velika debata da li ove celije upste treba smatrati maticnim celijama, pogotovo sto je veoma ogranicen broj kvalitetnih istrazivanja na temu ovih celija, a sama klinicka aplikacija je “pod znakom pitanja”.

Pored toga, a ne manje vazno, je i cinjenica da je zamrzavanje pune krvi tehnologija (aktuelna u periodu od 1998 do 2006), gdje se puna krv mijesa sa visokim koncentracijama hemikalija koje stabilizuju uzorak krvi i koje djeluju toksicno na maticne celije. Takodje, prilikom otapanja uzorka pune krvi visoka je vjerovatnoca da ce doci do prskanja eritrocita (crvenih krvnih zrnaca) ili hemolize, sto dovodi do razlicitih enzimskih reakcija u uzorku i samom tim mu umanjuje iskoristrljivost do 50%.

Nadam se da sam uspjela da objasnim i da vas uvjerim cinjenicama da cijelu krv zaista nije dobro cuvati.