Nastava na daljinu tokom prvog zaključavanja zbog epidemije koronavirusa nije imala značajniji efekat, već je za učenike bila otprilike isto što i ljetnji raspust. Znanje koje su djeca stekla učeći od kuće je uglavnom stagniralo, zaključio je tim istraživača sa Geteovog univerziteta u Frankfurtu na Majni.

Analiza rezultata 11 studija iz Njemačke, Holandije, Belgije, Austrije, Kine, Australije i SAD-a, kojom su se bavili njemački istraživači, pokazala je da djeca i mladi tokom virtualne nastave na početku pandemije i nijesu baš mnogo toga naučili, uprkos svim nastojanjima škola da se „prebace“ na online nastavu.

Istraživači sa Geteovog univerziteta su analizirali studije iz raznih djelova svijeta koje su se bavile upravo pitanjem kako se kompetencija učenica i učenika razvijala tokom prve faze nastave na daljinu u proljeće 2020. Rezultati su poražavajući – stepen znanja kod mnogih mladih ljudi koji su morali da uče od kuće – stagnira.

„Neke studije su čak pokazale i da postoje slučajevi gubitka kompetencija, to jest da su učenici tokom te faze izgubili već stečena znanja ili sposobnosti. To je otprilike isti onaj efekat koji se uoči nakon ljetnjeg raspusta“, tvrde istraživači.

Naučna saradnica na Institutu za psihologiju Geteovog univerziteta dr Svenja Hamerštajn naglašava da još uvijek nema dovoljno pouzdanih podataka o rezultatima rada u školama tokom prvog lokdauna, odnosno da je studija na kojoj je i sama radila samo prvi prikaz stanja. Tek bi trebalo istražiti kakve su efekte imali kasnije restrikcije, jer škole su bile zatvorene i tokom jeseni, odnosno zime.

„Ogroman pad“ pogotovo kod najmlađih

Mici iz Ajdahoa, savezne države na sjeverozapadu SAD, može iz prve ruke da potvrdi rezultate studije. Ona je učiteljica u predškolskim razredima i kaže da je nakon prve faze online nastave u proljeće prošle godine uočila nedostatke kod njenih đaka, i to uprkos činjenici da se i ona sama, ali i njene koleginice i kolege, svim silama trudila da obezbijedi što kvalitetniju nastavu.

„Uočili smo ogroman pad kod naših đaka. Imali smo mnogo učenika koji na kraju školske godine 2020. nisu bili na nivou na kojem je trebalo da budu, na primjer u čitanju. I kad su nakon ljetnjeg raspusta krenuli u prvi razred, učitelji su morali mnogo toga da nadoknađuju.“

Mnogo toga zavisilo od roditelja

Istraživači iz Frankfurta smatraju da je pad znanja tokom i nakon prvog lokdauna u proljeće prošle godine bio najuočljiviji kod najmlađih učenika.

„Kod mlađe djece se u tom periodu još razvijaju kognitivne sposobnosti“, navodi Hamerštajn jedan od razloga.

Robert, nastavnik matematike i informatike u jednoj školi u seoskom području u Donjoj Saksoniji, u proljeće 2020. predavao je učenicima od petog do jedanaestog razreda. Zaključio je da je pogotovo kod mlađih učenika jedan faktor posebno važan za uspjeh nastave na daljinu.

„Veoma mnogo zavisi od roditelja. Ne samo to da li oni kontrolišu jesu li djeca na vrijeme uradila i predala domaće zadatke, već i to da li oni rade zajedno sa decom“, smatra Robert.

Muke zbog nedostatka opreme

Upravo zbog toga istraživače nije iznenadilo to da su djeca i mladi iz „socijalno slabijih“ porodica bili posebno zakinuti. Važnu ulogu u obrazovnom procesu u tim mjesecima igrala je i tehnička oprema koja je kod kuće bila na raspolaganju učenicima, naglašava nastavnik matematike.

U boljoj situaciji su bila deca čiji su roditelji radili od kuće, pa su uz svoje radne obveze mogli da nadgledaju i proces učenja od kuće. To su uglavnom bili roditelji koji rade kancelarijske poslove: „Za kasirku iz supermarketa to nije bilo moguće“, kaže Robert.

I đaci svjesni propusta

I starije učenice i učenici, koji su mogli samostalno da rade od kuće, pričaju o problemima sa kojima su se suočili prilikom iznenadnog prelaska na online nastavu.

„U početku nastava na daljinu nije bila efikasna“, kaže Medi.

Ona ima 18 godina i živi u američkoj saveznoj državi Merilend. U proljeće 2020. pohađala je 11. razred.

„Moja škola nije imala standardizovan plan, nisu svi nastavnici koristili istu platformu za svoje kurseve, a neki nastavnici uopšte nisu ni držali nastavu“, prisjeća je Medi.

Osamnaestogodišnja Ema je u martu 2020. takođe bila u 11. razredu. Ona pohađa jednu međunarodnu privatnu školu u Pragu.

„Definitivno sam naučila manje, a s tim što sam naučila sam nesigurnija nego što bi to bio slučaj da sam normalno išla u školu“, kaže Ema.

Podsjetila je na to da kada na kompjuteru svi isključe svoje mikrofone (dok priča nastavnica), već je i samo uključivanje mikrofona da bi se postavilo pitanje veliki korak.

„Mislim da je mnoge bilo sramota da zamole nastavnike da im pomognu kada im je pomoć bila potrebna. I zato su jednostavno dobili manje podrške“, kaže Ema.

Izvor: Deutsche Welle