Ni jedan drugi međuljudski odnos ne može se porediti sa odnosom između djeteta i majke. Kontakt između njih započinje onog trenutka kada se desi njihov prvi susret kao zasebnih bića. Od jednog tijela postaju dva. Iz ovakvih kontakata, ali i svih kasnijih, gradi se privrženost, koja nam je poznata kao snažna emocionalna povezanost između djeteta i majke. Kada se jednom izgradi privrženost, ona postaje osnova kasnijih međuljudskih odnosa djeteta ali i njegovog psihičkog života. Majka i otac pružaju bebi njegu, hranu i zaštitu, nježno je dodiruju i govore joj blagim glasom, dok ona njima odgovara pogledima, pokretima i izrazima lica…

Pri rođenju, sva djeca imaju oko 10 miliona nervnih ćelija. Ono što pravi razliku jeste način na koji se te ćelije povezuju (formiranje sinapsi). Svaki nadražaj, svaka interakcija sa bebom, bilo da je to dodir, milovanje, pričanje, dojenje, pjevanje… je iskustvo koje pospješuje formiranje dobrih i brojnih veza u mozgu. U tom periodu, svaki doživljaj je kao hrana za mozak. Što je više prijatnih iskustava, to je za dijete bolje. S druge strane neprijatnost koju beba doživljava usljed stresa, uznemirenosti, straha, a što najčešće ispoljava putem plača, nepoželjno djeluje jer dijete još nema razvijene mehanizme kojima će se odbraniti od negativnih doživljaja. Iz tog razloga, bebi je potrebna roditeljska njega i ljubav.

Pročitajte više na sajtu naše Roditeljske SOS linije