U Crnoj Gori je od 2008. godine do kraja juna 2011. godine 68 djece bilo žrtva krivičnih djela seksualne eksploatacije i zlostavljanja, rezultati su istraživanja institucije Zaštitinika ljudskih prava i sloboda.
Slučajevi seksualne eksploatacije i zlostavljanja djece registrovani u svim upravama policije i državnim tužilaštvima osim u Kolašinu i u većini Centara za socijalni rad i to Podgorici, Nikšiću, Andrijevici, Baru, Ulcinju, Pljevljima i Žabljaku. Polovina osnovnih sudova izvjestila je o slučajevima seksualne eksploatacije djece, što govori o činjenici da mali broj slučajeva dobija sudski epilog, saopšteno je iz institucije Ombudsmana.
Istraživanje je sprovedeno u cilju prikupljanja podataka o fenomenu seksualnog iskorišćavanja djece i druga je faza regionalnog projekta koja se odnosi na Unaprijeđenje položaja djeteta u cilju zaštite od svih vidova eksploatacije. Informacije o seksualnom iskorišćavanju djece u Crnoj Gori su prikupljene putem upitnika koji su upućeni nadležnim subjektima i organizacijama, organizovanih fokus grupa sa profesionalcima i neposrednim intervjuima sa djecom koja su bila žrtve seksualnog iskorišćavanja.
“Prema rezultatima fokus grupa sa profesionalcima kao i podacima dobijenim od nevladinog sektora, proizilazi da su dječija pornografija i dječija prostitucija veoma zastupljeni u našem društvu pa se može postaviti pitanje identifikacije, prijavljivanja i procesuiranja ovih slučajeva kao i stepena saradnje u otkrivanju ovog tipa seksualnog iskorištavanja djece. Kada je u pitanju procesuiranje krivičnih djela koja spadaju u grupu seksualnog iskorišćavanja i zlostavljanja, maloljetnika, zapažamo da nedovoljan broj slučajeva dobija sudski epilog, kao razlog profesionalci navode problem dokazivosti tj. nemogućnost sprovođenja efikasne istrage što nerijetko dovodi do odugovlačenja postupka i odustajanja žrtve”, saopštio je Ombudsman.
U posmatranom periodu nije procesuirano ni jedno djelo trafikinga, odnosno prodaje maloljetnika, iako je , prema podacima NVO sektora, u istom periodu u skloništu za žrtve trafikinga boravilo 34 djece. U izvještaju Ombudsmana je objašnjeno da su djeca u sklonište dolazila, uglavnom, kao žrtve teškog fizičkog nasilja ali bi vremenom istraga pokazala da su žrtve dječije prostitucije, prinudnih sklapanja brakova i sl.
Na osnovu analize prikupljenih podataka, putem upitnika, fokus grupa sa profesionalcima i intervjua sa djecom žrtvama seksualnog iskorišćavanja, zapaženo je da ne postoje jedinstvene baze podataka kada su u pitanju slučajevi seksualnog iskorišćavanja i zlostavljanja djece u Crnoj Gori. Organi vode interne evidencije o slučajevima koje imaju u radu pa je protok informacija otežan jer su različiti osnovi evidentiranja u zavisnosti od organa/ustanove.
“Nepostojanje jedinstvene evidencije, ni baze podataka, kako žrtvi tako i učinioca djela seksualnog iskorišćavanja djece, onemogućava kvalitetno praćenje rasprostranjenosti ove pojave kao i trendova u ovoj oblasti, a samim tim i pružanje efikasne zaštite žrtvama i suzbijanje ovog vida kriminaliteta. Tako prema podacima dobijenim od osnovnih sudova, najviše sankcija je izrečeno za krivična djela vanbračna zajednica sa maloljetnikom dok se prema ostalim rezultatima ovog istraživanja može zaključiti da je najzastupljeniji vid seksualnog iskorišćavanja – nedozvoljene polne radnje sa maloljetnikom”, dodaje se u izvještaju.
